Het waren vreemde mooie feestdagen, zonet is het kerspakket van E vanuit Zwitserland gekomen, heeft er langer over gedaan dan andere jaren, vast vanwege corona. Lekker veel van haar eigen gebakken koekjes, Zwitserse Chocolade dé bonbons.
De sok op de breinaald is meegeweest naar de wachtkamer oncologie MCL, ze hebben bij mem een melanoom weggehaald een paar weken geleden, ze willen nog checken of verder alles schoon is. In principe ben ik geen "inpubliekbreier" aan de andere kant word ik rustig van breien. De wachtkamer raakte voller, "ik sjoch nei dy frou dy't sit te breidzjen " (ik kijk naar de vrouw die zit te breien), zei een vrouw in een rolstoel tegen haar zoon. Er was geen stilte, er kwamen gespekken over het breien van vroeger, handwerklessen waren voor de vrouw de mooiste uren op school, en zo verder op de voorraadkelders die je had onder je huis, zelfgemaakte jam met fruit van de bomen uit de hoven, nostalgie.
Handwerken verbindt ons met elkaar op die plek, mondkapjes op, de anderhalve meter op de vloer en banken geplakt met tape, spanning voor gesprekken met artsen. Deze sok is nu al onvergetelijk, voor mij :)
Op dit moment heb ik zin om heel veel sokken te gaan breien in 2021 ^-^
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.